Pomidor to jedno z najpopularniejszych i najchętniej uprawianych warzyw w naszym kraju. Możliwa jest uprawa w ogrodach, szklarniach, a także na balkonach czy tarasach. Zanim jednak rozpoczniemy swoją przygodę z sadzeniem pomidorów, warto byłoby zapoznać się z odmianami tego warzywa, które cieszą się największym zainteresowaniem. Dzięki temu, zdecydowanie łatwiej będzie nam dokonać wyboru roślin, które faktycznie będziemy chcieli uprawiać.
Podział pomidorów ze względu na różne kryteria
Pomidory mogą różnić się od siebie wyglądem, smakiem czy kolorem. Ze względu na rozmiar ich owoców, możemy podzielić je na:
- drobnoowocowe,
- średnioowocowe,
- wielkoowocowe.
Jeżeli weźmie się pod uwagę metodę uprawy, można dokonać podziału pomidorów na:
- gruntowe,
- uprawiane w tunelu,
- szklarniowe.
Najpopularniejsze w Polsce odmiany pomidorów
W Polsce popularne są zarówno pomidory o drobnych owocach, jak i te rodzące owoce pokaźnych rozmiarów. Niektóre odmiany dojrzewają wczesnym latem, natomiast smakiem innych będziemy mogli cieszyć się dopiero pod koniec tej pory roku. Warto poznać zarówno te rodzaje pomidorów, które należy uprawiać w szklarni, jak i te, które śmiało można zasadzić w gruncie.
Pomidor gruntowy „Rumba Ożarowska”
„Rumba Ożarowska” to odmiana doskonale nadająca się do uprawy w odkrytym gruncie. Jest w stanie osiągnąć wysokość nawet 80 centymetrów. Co ciekawe, odmiana nie wymaga usuwania pędów, co ucieszy początkujących ogrodników. Okres wegetacji wynosi około 100 dni i jest to odmiana średniowczesna. Jej atutem jest wysoka odporność na różnego rodzaju choroby, w tym te grzybowe. Jest także tolerancyjna, jeśli chodzi o jakość gleby. Owoce są kuliste, barwy intensywnej czerwieni. Ich miąższ jest jednolity, a na dodatek wyjątkowo smaczny. „Rumba Ożarowska” to odmiana doskonale nadająca się do sałatek, a także na przetwory.
Pomidor gruntowy „Sabała”
Odmiana osiągająca wysokość do około 60 centymetrów. „Sabała” owocuje długo, a okres jej wegetacji wynosi około 120 dni. Dojrzałe owoce są duże, kuliste i posiadają kolor ciemnej czerwieni. Miąższ tej odmiany pomidora jest mięsisty i zaliczany do wyjątkowo smakowitych. Warzywo świetnie nadaje się na przetwory, w tym na soki i konfitury. Pomidor „Sabała” charakteryzuje się dość wysoką odpornością na choroby, a na dodatek dobrze znosi nawożenie.
Pomidor gruntowy „Bawole Serce”
„Bawole Serce” to jedna z chętniej uprawianych odmian polskich pomidorów. Wymaga ona jednak palikowania, dlatego może nie być odpowiednia dla początkujących ogrodników. Rodzi owoce mięsiste, barwy malinowej. Miąższ jest przyjemnie mięsisty, a na dodatek słodki. Co ciekawe, posiada stosunkowo niewielką ilość pestek. Pomidor „Bawole Serce” owocuje od sierpnia do początku października. Najlepiej smakuje jako dodatek do kanapek, sałatek czy dań z makaronem.
Pomidor gruntowy „Malinowy Ożarowski”
To odmiana wysoka, charakteryzująca się intensywnym wzrostem. Wymaga zatem palikowania, podobnie jak „Bawole Serce”. Rodzi owoce o kształcie przypominającym nieco kulę. Skórka posiada kolor zbliżony do malinowego różu. Doskonale nadają się do bezpośredniego spożycia, ze względu na soczysty i smaczny miąższ. Często określa się go mianem słodkiego, ale jednocześnie orzeźwiającego. Atutem tej odmiany jest dosyć duża odporność na choroby grzybowe.
Pomidor szklarniowy „Jowisz”
„Jowisz” nadaje się do uprawy szklarniowej. Uchodzi za odmianę dość plenną, a na dodatek stosunkowo wysoką. Zrozumiałe jest więc to, że może wymagać palikowania. Odmiana ta rodzi owoce o kulistym kształcie, które są nieco spłaszczone i nie posiadają piętek. Miąższ jest dość zwarty, przyjemny w smaku. „Jowisz” świetnie nada się zarówno do bezpośredniego spożycia, jak i na różnego rodzaju przetwory. Można wykorzystać go zatem do sałatek, a także do przyrządzenia passaty.
Pomidor szklarniowy „Bekas”
Odmiana bardzo wczesna, a więc idealna dla osób, które chcą szybko delektować się smakiem własnoręcznie posadzonych pomidorów. Krzaki nie są zbyt wysokie, dlatego nie wymagają palikowania. Dojrzałe owoce posiadają lekko spłaszczony kształt i charakteryzują się czerwoną, intensywnie wybarwioną skórką. Nadają się zarówno na różne przetwory, jak i do spożycia bezpośredniego.
Pomidor szklarniowy „Perkoz”
Odmiana zaliczana do średniowczesnych. Rodzi owoce twarde, lekko spłaszczone. Co ciekawe, nie wymaga dużej ilości światła do intensywnego rozwoju, co jest dość nietypowe dla pomidorów. Ze względu na średnią wysokość, raczej nie wymaga palikowania. Pomidory „Perkoz” mogą być spożywane zarówno bezpośrednio, po zerwaniu z krzaka, jak i po uprzednim przetworzeniu.
